Cicero - A.J. Fikry, boekhandelaar

A.J. Fikry, boekhandelaar

Gabrielle Zevin - De verzamelde werken van A.J. Fikry, boekhandelaar

“Het leven zit A.J. Fikry niet mee. Zijn vrouw is overleden, de omzet van zijn boekhandel daalt zienderogen, en nu is zijn kostbaarste bezit, een zeldzame dichtbundel, uit zijn woning ontvreemd. Zelfs de prachtige boeken waarmee hij zich dagelijks omringt, geven hem geen plezier meer. Langzaam maar zeker zakt Fikry weg in een isolement waaruit zelfs de charmante Amelia, vertegenwoordiger van een kleine uitgeverij, hem niet kan halen. Als op een dag een mysterieus pakket in zijn boekhandel verschijnt, krijgt Fikry de kans om opnieuw te beginnen.” (uitgeverstekst)

De verzamelde werken van A.J. Fikty, boekhandelaar is een korte roman, waarin de hoofdtukken worden voorafgegaan door een (vrij cryptische) bespreking van een kort verhaal uit de wereldliteratuur. Roald Dahl, F. Scott Fitzgerald en Edgar Allen Poe zijn daarvan de bekendste. De zin van die besprekingen wordt pas duidelijk aan het eind van het boek, waar alle verhaalelementen door de auteur keurig worden afgerond.

Ik schrijf met opzet ‘keurig’, omdat de hele roman wat braaf is. Het verhaal bevat leuke beschrijvingen en dialogen, met name in het begin:

“’Ik wil niet dood,’ zegt A.J. na een tijdje. ‘Ik vind het alleen moeilijk om er de hele tijd te zijn.’” (p.39)

Maar als alle personages geïntroduceerd zijn, en alle oneliners gedebiteerd, blijkt het verhaal toch wat mager. Niet slecht, zeker niet, maar … braaf ja, een andere omschrijving heb ik er niet voor:

“Amelia’s huis is rommelig maar schoon.”

Het lijkt wel of dit boek geschreven is voor jeugdige lezers. Alles staat eenvoudig geformuleerd en toegelicht. Daarmee wordt het allemaal wat clichématig. Ik mis de diepgang, het rafelige van ‘grote-mensen-literatuur’…

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.