Cicero - Brideshead revisited

Brideshead revisited

Brideshead revisited – Evelyn Waugh

“Brideshead revisited is het aangrijpende, tragische verhaal over Charles Ryder en zijn kennismaking met de aristocratische familie Marchmain, waarbij hij steeds nauwer betrokken raakt bij hun stormachtige familieperikelen. Het is een meeslepend verhaal over zijn liefde – voor zijn beste vriend Sebastian Flyte, diens zuster Julia Flyte, en de levenswijze van de hogere kringen. Wanneer de student Charles de charismatische Sebastian ontmoet, ontstaat er een hechte vriendschap. Sebastian raakt echter steeds zwaarder verslaafd aan de alcohol waardoor hij zich steeds meer terugtrekt van de wereld en de mensen van wie hij houdt. Charles vertrekt naar Parijs om een schildersopleiding te volgen en gaat uiteindelijk een ongelukkig huwelijk aan. Een toevallige ontmoeting met Sebastians zuster Julia, waarmee hij een hartstochtelijke verhouding krijgt, doet zijn liefde voor het leven opnieuw opbloeien. Hun geluk wordt echter verwoest door de dood van Julia’s vader, Lord Marchmain. Dit prachtige, mooi verfilmde verhaal is een van de indrukwekkendste en duurste televisieproducties van de twintigste eeuw. U kunt telkens opnieuw genieten van de drie dvd’s die alle afleveringen van deze prachtige serie bevat.”

Aldus de aanprijzing op de dvd-hoes, die bovendien meldt dat de serie (uit 1981) voor de gelegenheid in 2004 ‘digitally remasterd’ is. Dat heeft kwalitatief geen zichtbare sporen achtergelaten, maar dit terzijde… Na jaren bekeek ik de serie opnieuw, terwijl ik tegelijkertijd het boek herlas.

De titel slaat op het feit dat de verteller en hoofdpersoon Charles Ryder tijdens WO-II met zijn legereenheid toevalligerwijs ingekwartierd wordt op het dan goeddeels verlaten landgoed Brideshead. Dat roept bij hem nostalgische herinneringen op aan vervlogen – gelukkiger – tijden, die in bovenstaande recensie min of meer beschreven staan.

Zowel boek als televisieserie slagen er wat mij betreft in om die nostalgische ‘mijmer-toon’ uitstekend over te brengen.

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.