Cicero - De avonturen van Tom Sawyer

De avonturen van Tom Sawyer

De avonturen van Tom Sawyer – Mark Twain

Volgens velen een van de beste jeugdboeken ooit geschreven. De avonturen van Tom Sawyer is het verhaal van een gedenkwaardige zomer. Tom Sawyer leidt een leven aan de oever van de Mississippi waar menig kind van droomt: boeven vangen, spijbelen, verdwalen in een grot, kattenkwaad uithalen en piraatje spelen op de rivier. Een van de beste en rijkste jeugdboeken ooit geschreven. Het is komisch, spannend en ontroerend. (Uitgeverstekst)

'Van Tom Sawyer moet je gewoon houden', zoals Barber van de Pol laat optekenen over haar 'beslissende boek', een kwalificatie die is opgenomen in het nawoord van mijn (oude) uitgave. Dat komt uiteraard mede doordat zij deze ‘schelmenroman’ las op een daarvoor gevoelige leeftijd. Ik lees de avonturen op min of meer gevorderde leeftijd, en ik moet zeggen dat de ‘volwassen’ literatuur van Mark Twain mij meer aanspreekt. Dat wil niet zeggen dat de ironische stijl ontbreekt. In zijn ‘verantwoording’ (voorwoord) staat al te lezen: “Huck Finn is aan het echte leven ontleend; Tom Sawyer eveneens, maar niet aan één enkel individu; in hem zijn de eigenschappen verenigd van drie jongens die ik heb gekend, reden dat hij tot de composiete orde van de bouwkunst behoort.” (p.5) En wat verderop in het verhaal: “Hoe minder een oud gebruik te rechtvaardigen is, des te moeilijker schijnt het vaak om het af te schaffen.” (p.51)

Aangenaam en vlot te lezen, De avonturen, maar voor mij bepaald geen ‘beslissend boek’…

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.