Cicero - De grijze jager

De grijze jager

John Flannagan - De grijze jager

Op aandringen van mijn zoon las ik deel 1 van De Grijze Jager. Ik begrijp nu waarom hij er zo enthousiast over is: dit is een echt ‘jongensboek’, vol spanning en avontuur. Bovendien heeft het boek een hoofdpersoon, Will, waarmee een jongen zich kan identificeren, waardoor de belevenissen nog intenser worden…

“Will is klein voor zijn leeftijd, maar ook snel en vlug van begrip. Zijn hele leven heeft hij ervan gedroomd om ridder te worden, net als zijn vader die hij nooit heeft gekend. Hij is dan ook hevig teleurgesteld als hij afgewezen wordt voor de krijgersschool van kasteel Redmont. In plaats daarvan wordt hij toegewezen aan Halt, de mysterieuze jager wiens grootste talent het lijkt te zijn zich onopvallend door het rijk te verplaatsen. Met enige weerzin leert Will om de geheime wapens van een jager te gebruiken: pijl en boog, een onopvallende camouflagecape en een eigenwijze kleine pony. Ook al verlangt Will hevig naar een zwaard en een stoer strijdpaard, als hij samen met Halt op een geheime missie gaat om de moord op de koning te voorkomen, komt hij erachter dat de wapens van een jager zo slecht nog niet zijn
De Ruïnes van Gorlan is het eerste deel in de spannende serie over Will en zijn vrienden van Kasteel Redmont.” (uitgeverstekst)

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.