Cicero - De scharrelaar 2021-1

De scharrelaar 2021-1

De scharrelaar 2021-1

Ik loop achter, want ik koop en lees dit voorjaarsnummer van het ‘vogeltijdschrift voor lezers’ pas in november. Dat is een teken aan de wand. Blijkbaar gaat de lol er een beetje af bij dit inmiddels vijfde nummer. Het is allemaal weer wat meer van hetzelfde: een artikeltje over die ene vogel, een stukje over dat speciale (vaak persoonlijke) onderzoekje naar dit of dat, een historisch verslagje van een (wederom persoonlijke) kennismaking met de wereld der vogels, wat middelmatige vogelgedichten, en zo meer, 17 bijdragen lang…. De redactie lijkt elke keer weer blij en opgelucht dat zij op tijd de zaakjes rond heeft om het nieuw geplande nummer te kunnen uitbrengen. Kwaliteitseisen lijken er niet te worden gesteld, of in elk geval te weinig. Dat is jammer, omdat dit leuke initiatief op deze manier hard op weg is om zijn oorspronkelijke aantrekkingskracht te verliezen.

De prachtige kleurenillustraties van le bateleur (met bijbehorend artikel “De vliegende koorddanser” van Alexander Reeuwijk) ten spijt…

De bijzondere schetsen van niet-bestaande vogels met bijbehorende ‘observaties’ (“De vogel en zijn geluid”) van O.C. Hooijmeijer ten spijt…

De enige ‘echt’ literaire bijdrage (“De longfluitertjes van de berghof” van Marja Vuijsje) ten spijt…

Het najaars-nummer van De scharrelaar (2021-2) ligt alweer enige tijd in de winkel, maar of ik die in huis zal halen is nog lang niet zeker!

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.