Cicero - Een grens van steen

Een grens van steen

Een grens van steen – Herman Vuijsje

“Verslaafd aan een muur... erg poëtisch klinkt het niet. Maar dan ken je de Muur van Hadrianus nog niet! Herman Vuijsje (tekst) en Marian van de Veen-van Rijk (fotografie) raakten in de ban van het kolossale bouwwerk dat keizer Hadrianus in 122 na Christus liet optrekken 'om de barbaren te scheiden van de Romeinen.' Nergens is de begrenzing van het Romeinse rijk nog zo goed te zien als hier, iets ten zuiden van de huidige Engels-Schotse grens. Het middengedeelte staat nog steeds overeind, slingerend door een fabelachtig mooi en verlaten landschap. Op andere plekken zijn kleinere stukken bewaard of is het verloop nog onbekend. Daardoor wordt een ‘Wallwalk’ vanzelf een ontdekkingsreis. De Muur was 118 kilometer lang, ideaal voor een wandeltocht van een week. Dan loop je van kust tot kust, met tijd om je te verliezen in het prachtige snoer van musea, forten en tempels dat je onderweg aantreft. Korter kan ook - de mooiste gedeelten van de Wall zijn goed te bereiken per trein en bus. Een grens van steen is de ideale smaakmaker voor ieder die zich vast wil verkneukelen over zijn Wallwalk, of die onderweg wat verder wil kijken dan de Muur lang is.” (Uitgeverstekst)

Dit boekje is expliciet geen reisgids, al volgt het wel een ‘officieel’ wandelpad. Het geeft vooral achtergronden en andere ‘zijdelingse’ informatie over de muur en het pad… Leuk en informatief om te lezen. Met name natuurlijk als voorbereiding op de wandeling zelf!

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.