Cicero - Gezicht op Proust

Gezicht op Proust

Gezicht op Proust – Jacques Kruithof

Marcel Proust (1871-1922) is de schrijver van Op zoek naar de verloren tijd, een zeventallige romancyclus die zelf een universum wil zijn, en tegelijk een (verdwenen) wereld uitputtend wil verbeelden. Zijn belangrijkste thema is de Tijd: het verstrijken ervan, het onontkoombare verloop van het leven, waarbij slechts de kunst, de roman, door middel van de herinnering, de vergankelijkheid kan bestrijden. Daarnaast is Op zoek naar de verloren tijd sterk autobiografisch, is het een psychologische roman en een roman over hartstochtelijke liefde.

In een gedetailleerde analyse heeft Kruithof een overzichtelijke samenvatting gegeven van het monumentale werk van Proust 'Op zoek naar de verloren tijd'. Ook heeft hij de sfeer van het 'Belle Epoque' weer doen herleven en elk deel van de romancyclus behandeld, die door twee thema's wordt beheerst: de alles vernietigende tijd en het reddende geheugen. Het geheel speelt in het milieu van een arrivistische burgerij en een geperverteerde aristocratie. Herinnering en verbeelding voeren Proust naar de tijd van zijn jeugd, naar de mondaine salons en de tragische wereld der hartstochten in een vaak compacte, verwarrende stijl, met ingewikkelde zinsconstructies, die de ongeduldige lezer dreigen te beroven van de rijkdom van het betoog, de soms bloemrijke taal en de thematische compositie. Deze welkome handleiding, die al deze aspecten nadrukkelijk aan de orde stelt, is een beknopte maar zeer adequate bijdrage aan een hernieuwde of eerste kennismaking met een van de grote Franse romanciers uit deze eeuw. Met enkele foto's. (Biblion recensie, Drs. Henri J.J. Sangers.)

Af en toe is het taalgebruik van Kruithof wat oubollig, maar dat neemt niet weg dat dit boekje zeer bruikbaar is als samenvatting en ‘duiding’ van de grote romancyclus van Marcel Proust.

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.