Cicero - Het Kremlin

Het Kremlin

Catherine Merridale – Het Kremlin

“Een politieke en culturele geschiedenis. Het Kremlin, zowel indrukwekkend als bedreigend, domineert al sinds eeuwen het stadsbeeld van Moskou en is alweer lange tijd het politieke en symbolische hart van Rusland. In Het Kremlin. Een politieke en culturele geschiedenis laat Catherine Merridale heel goed zien wat de citadel sinds het einde van de vijftiende eeuw is geweest: een orthodox-religieuze locatie, een schuilplaats van tirannen, een weelderig paleis, het hol van de bolsjewieken en het onderkomen van beruchte en beroemde leiders, van tsaar Ivan de Verschrikkelijke tot Vladimir Poetin. Alle historische, culturele, politieke en bouwkundige aspecten van het Kremlin komen aan bod. Het Kremlin is een briljant geschreven en compleet boek over een van de grootste iconische gebouwen ter wereld.”

Bij dat ‘briljant geschreven’ heb ik wat bedenkingen. Op mij komen grote delen van het (heel erg gedetailleerde) verhaal wat chaotisch over. Dat doet natuurlijk niets af aan het fascinerende van het onderwerp:

“Het Kremlin ontleende zijn charisma evenveel aan de aanwezigheid van de metropoliet als aan de vorst en zijn troonzaal. De twee waren eigenlijk delen van hetzelfde geheel (…) De inbreng van de kerk in dit bondgenootschap was zijn theocratische ideologie. Terwijl de vorsten het vechten voor hun rekening namen en op hun gouden troon zaten, was het de () kerk die de rituelen verzorgde”… (p. 55-57) “Het Kremlin was een heilige plek, de enige plaats waar de soevereine macht gekoppeld was aan God en ook aan de dynastieke geschiedenis.” (p.109)

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.