Cicero - Het feest der onbeduidendheid

Het feest der onbeduidendheid

Het feest der onbeduidendheid - Milan Kundera

De Tsjechische schrijver Milan Kundera, heeft veel werken op zijn naam staan, waaronder De ondraaglijke lichtheid van het bestaan. In zijn werken verbindt hij persoonlijke geschiedenissen met filosofische thema's, zonder te beleren. Het feest der onbeduidendheid is zijn nieuwste roman, al zou ik in dit geval eerder van een novelle spreken vanwege de geringe omvang en het feit dat de personages in het verhaal nauwelijks worden uitgewerkt.
“De vrienden Alain, Ramon en Charles zijn op zoek naar het eindeloos goede humeur dat volgens de ernstige filosoof Hegel onontbeerlijk is voor de ware humor. Intussen denkt Alain over de navel als erotisch middelpunt van het lichaam, ontvlucht Ramon de lange rij bezoekers voor de engelen van Chagall, wil Charles een toneelstuk voor het marionettentheater schrijven en volhardt de voormalige acteur Caliban in zijn nep-Pakistaans waarmee hij niemand nog langer imponeert, behalve een Portugese dienstmeid.
Wat als we een grap niet als grap herkennen? 'Het feest der onbeduidendheid', de vierde Franse roman van Milan Kundera, zou gelezen kunnen worden als een bespiegeling over die vraag. Het is een meesterlijke roman van een gevierd auteur en een magistraal stilist.” (uitgeverstekst)

Ondanks de uitbundige recensies die dit boekje bij verschijnen in Nederlandse vertaling ten deel viel in de vaderlandse pers, denk ik niet dat deze ‘roman’ lang zal beklijven. Bij mij niet, in elk geval. Een leuk, luchtig verteld verhaal, meer is het niet (wat mij betreft). Wat dat aangaat is de titel goed gekozen…

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.