Cicero - Het warmtefort

Het warmtefort

Het warmtefort – Marieke Lucas Rijneveld

“In het rijk der liefde – de basisschool De Regenboog aan de Hasselmanstraat in Nieuwendijk, die aan ouderdomskwalen leed en valgevaarlijkheid, en tot op het bot gesloopt zou worden – werd op 5 september een vleermuizenplaag geconstateerd.”

Zo opent het ‘Boekenweekessay’ 2022 het verhaal over de jeugdherinneringen van de auteur aan diens (basis-) schooltijd. In een (wat mij betreft) uiterst aangename stijl vermengt

Marieke Lucas Rijneveld deze herinneringen met observaties over vleermuizen en andere meer actuele zaken omtrent zijn geboortedorp.

De aanprijzing van de uitgever ten aan van dit essay zijn in mijn ogen tegelijkertijd klef als ter zake doend: “In Het warmtefort neemt Marieke Lucas Rijneveld de lezer via hartverwarmende herinneringen mee naar de gelukzalige tijd van de basisschool waarin een belangrijke rol voor de juffen en meesters is weggelegd.” Het omslagontwerp met de vleermuisafbeeldingen vind ik daarentegen een schot in de roos, met de driedubbele verwijzing naar zowel de oude schoolplaten, de vorm van de publicatie (essay), als naar de aanstichters van het verhaal.

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.