CiceroYou are here: Home > Boekbesprekingen > Nachttrein naar Lissabon Nachttrein naar Lissabon
Pascal Mercier – Nachttrein naar Lissabon
“In deze diep-filosofische roman breekt een Zwitserse leraar radicaal met zijn leven. Door een toevallige ontmoeting op straat laat hij alles voor wat het is. Hij stuit op een boek over een overleden Portugese arts en denker Amadeu de Prado en raakt volledig in de ban van diens overrompelende en diepzinnige gedachten. Hij neemt de nachttrein naar Lissabon, spoort nabestaanden en vrienden van de auteur op en probeert diens leven te ontraadselen. Langzaam ontplooit zich een panorama, waarin het verzet tegen de dictator Salazar een grote rol speelt. De buitengewoon getalenteerde en zelfbewuste arts vraagt zich voortdurend af, wat waar en echt is en of het waard is ervoor te leven. Hierdoor wordt de Zwitserse leraar -en ook de lezer- geconfronteerd met de laatste levensvragen en met zichzelf. Al lezende ontkomt men er niet aan, antwoorden te willen krijgen of geven. Een adembenemende en magistrale roman, die dwingt tot zelfreflectie. De prachtige vertaling is een klein meesterwerk en draagt veel bij tot het leesgenot.” (Biblion recensie) Deze beschrijving van de roman lijkt in eerste instantie wellicht wat cryptisch, maar blijkt nadat ik het boek gelezen heb de essentie ervan goed onder woorden te brengen. Ik heb hier dan ook weinig aan toe te voegen, buiten het feit dat ik iedereen kan aanraden om de roman te lezen, die de aandacht vanaf het begin tot aan de allerlaatste zin weet vast te houden. Nachttrein naar Lissabon werd in 2013 verfilmd door de Deense cineast Bille August, met in de hoofdrol, als Gregorius, Jeremy Irons. De Nederlandse acteur Ursul de Geer bracht Nachttrein naar Lissabon in 2014 op het toneel als een 'literaire solo'. Pascal Mercier, pseudoniem van Peter Bieri, (Bern, 1944) is een Zwitsers filosoof en schrijver van romans. Hij is als hoogleraar filosofie verbonden aan de Vrije Universiteit Berlijn. Hij studeerde filosofie in Londen en Heidelberg. Onder zijn eigen naam publiceerde hij het filosofische werk Das Handwerk der Freiheit (2001), dat onder meer vertaald is in het Nederlands. Onder pseudoniem verschenen verscheidene romans, waarvan zijn roman Nachtzug nach Lissabon (Nachttrein naar Lissabon, 2004) in Duitsland een groot succes werd en in verschillende talen vertaald is. Eerder schreef hij de romans Perlmanns Schweigen (Perlmanns zwijgen, 1996) en Der Klavierstimmer (De pianostemmer, 1998). Kenmerkend voor zijn romans is een existentiële geladenheid, die alle lagen doortrekt. Belangrijke thema's zijn eenzaamheid, wanhoop en genialiteit. Daarnaast schenkt Mercier bijzondere aandacht aan de vervreemdende werking van de taal en de onoverbrugbare kloof die tussen haar en de werkelijkheid, zowel fysiek en sociaal, bestaat. (bron: Wikipedia)
Wandelblogs
Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject. Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’. Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen". Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers". Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden... Sorry daarvoor.
Mijn boekenka(s)t(t)en
Extra's
Rome revisited
Zes dagen Dublin
Weerzien in Petersburg
Omweg naar Moskou
Rondreis door Ierland
Zeven dagen in Rome
|
Copyright © Paul Lamandassa 2007-2023 | Powered by CMSimple| Template: ge-webdesign.de| Login