Cicero - Pompeii

Pompeii

Pompeii – Mary Beard

“Een bevlogen rondleiding in de verdwenen stad Pompeii, bedolven na een explosie van de Vesuvius in 79 n.Chr., blijft de belangrijkste bron voor onze kennis van het dagelijks leven in het Romeinse rijk. In dit opzienbarende boek reconstrueert Beard het stedelijk leven aan de hand van archeologische resten. Wat zeggen die over het leven van toen, over seks en politiek, voedsel en religie, slavernij en geletterdheid?” (Uitgeverstekst)

“Vaak zijn publicaties over Pompeii, de Romeinse stad ten zuiden van Napels die in 79 na Christus door een uitbarsting van de Vesuvius van de aardbodem verdween, niet meer dan fotoboeken over met name de prachtige fresco's die in de loop der eeuwen in de weer opgegraven stad zijn teruggevonden. Mary Beard kiest echter voor een geheel andere benadering. Zij kruipt als het ware in de huid van de vroegere bewoners en brengt ze daarmee tot leven. En presenteert daarmee een fascinerend inkijkje in het dagelijkse leven in Pompeii. Dat is een bijzondere prestatie. We moeten immers niet vergeten dat de vulkaanuitbarsting natuurlijk in eerste instantie een menselijke tragedie was, waarbij duizenden inwoners om het leven kwamen. Maar dit boek doet nog meer. Op bijna elke pagina worden bestaande mythen en stereotypen over Pompeii aan een nader onderzoek onderworpen en vaak verworpen. Daarmee is het een van de interessantste boeken geworden die ooit over Pompeii zijn geschreven. En een welkome aanvulling bij die meestal prachtige fotoboeken.” (recensie Bol)

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.