Cicero - Tintin et l'Alph-Art

Tintin et l'Alph-Art

Hergé - Tintin et l'Alph-Art

In Frankrijk kreeg ik een prachtige gebonden uitgave in handen van Tintin et l’alph-art. Dit boek bevat schetsen en het scenario voor een laatste Kuifje-avontuur dat door de dood van schrijver Hergé nooit voltooid is. De selectie schetsen en teksten uit de nalatenschap van Hergé die in dit boek zijn geordend tot een ‘scenario’ geven, naast een indruk van het verhaal dat de schrijver voor ogen stond, een prachtig beeld van zijn werkwijze en van de verscheidene (voor-) fasen van het tekenwerk. Daarmee vormt het een mooie afsluiting van de serie stripverhalen over Kuifje.
Opmerkelijk detail: één van de laatste scenes die door Hergé getekent en geschreven zijn vertelt van de gevangenneming van Kuifje door de groep kunstvervalsers die hij op het spoor is. De leider van de groep dreigt Kuifje in polyester te laten gieten:
“Eh bien, mon cher, nous allons couler sur vous du polyester liquide; vous deviendrez une expansion qui sera signee César et sera ensuite authentifiée par Zolotas, l’expert bien connu. Ensuite, elle sera vendue, soit a un musée, soit a un riche collectionneur… Réjouissez-vous, votre cadavre figurera dans un musée. Et personne ne se doutera jamais que cette oeuvre, qu’on pourrait intituler “Reporter”, constitue la derniere demeure de ce petit Tintin.”
In deze laatste scene ‘begraaft’ Hergé zijn stripheld en ‘fixeert’ hem als het ware tot museumstuk. Prachtig slot van een oeuvre, niet soms?

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.