282,060 visitors
323,555 page views
1.15 page views / visitor

 

Cicero

You are here:   Home > Boekbesprekingen > Varanen orang-oetans en

Varanen orang-oetans en

 

Varanen, orang-oetans en paradijsvogels -

Alexander Reeuwijk

 

“In het midden van de negentiende eeuw reisde de Britse natuuronderzoeker Alfred Russel Wallace door Indonesië. Hij verzamelde er dieren en stuurde Darwin en passant het essay dat leidde tot de publicatie van de evolutietheorie. Tijdens zijn achtjarig verblijf ontdekte hij ook dat de flora en fauna in het westen van de archipel volledig verschilde van die in het oosten. Over dat fenomeen, biogeografie, publiceerde hij tal van boeken en artikelen, waaronder het reisboek The Malay Archipelago.
Alexander Reeuwijk vertrok naar Indonesië, met in zijn rugzak een verrekijker, de boeken van Wallace en tijdgenoten en artikelen over de meest recente wetenschappelijke inzichten. Hij reisde over land van Sumatra naar Papoea, onder andere om orang-oetans te bestuderen en paradijsvogels te zien dansen. Kun je biogeografie zien en begrijpen? En hoe is het eigenlijk met de staat van de natuur in Indonesië? Nu in een volledig herziene en geactualiseerde editie.” (Uitgeverstekst)

Het Maleise eilandenrijk van Alfred Russel Wallace heb ik begin dit jaar (2020) gelezen. Ik omschreef het als “een van de aangenaamste boeken die ik de afgelopen jaren gelezen heb!” Daar kan deze ‘remake’ van Alexander Reeuwijk (uiteraard) niet aan tippen. Niet wat inhoud betreft, maar ook niet qua stijl. Het boek begint volgens een sjabloon dat naar een goedkope schrijfcursus riekt:

“’We gaan echt genieten in de jungle’, zegt Ali Rizqi Arasiyi, terwijl hij oogcontact met me zoekt via de achteruitkijkspiegel. De achtentwintigjarige dierenarts uit Bogor, Java, werkt ruim vier jaar voor het Wereld Natuur Fonds als specialist op het gebied van Sumatraanse olifanten.”

‘In media res’, zoals dat heet, we zitten direct midden in het verhaal, in de actie. Voor wat het waard is, tenminste… Veel actie of wetenswaardige zaken krijgen we in dit hoofdstuk niet te lezen. Het lijkt eerder een geforceerd reisverslag van een ‘eco-toerist’ die zijn reis en contactpersonen onderweg goed geregeld heeft, maar voornamelijk op zoek is naar de beleving van het met eigen ogen zien van een aantal zeldzame exotische dieren: de “varanen, orang-oetans en paradijsvogels” uit de titel van deze “volledig herziene en geactualiseerde editie”.

Zo kabbelt het boek voort in een chronologisch verslag van de reis, waarbij achtereenvolgens de Indonesische eilanden Sumatra, Bali en Lombok, Flores, Kalimantan, Sulawesi, Ternate en Halmahera, Papoea en tot slot de Aru eilanden worden bezocht en beschreven. Het is allemaal wel aardig om te lezen, maar bepaald geen literair hoogstandje.

 

 

 

 

Wandelblogs

 

 

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik  met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers". 

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden... 

Sorry daarvoor.

   


 

 

boekenkat

 

Mijn boekenka(s)t(t)en

 

 

 

 

 

 

 

 

 Extra's

 

Rome revisited

Een reisverslag

 


  

Zes dagen Dublin

Een reisverslag

 


  

Weerzien in Petersburg

Een reisverslag

 


  

Omweg naar Moskou 

Rusland

Een reisverslag

 


 

Rondreis door Ierland


Een reisverslag

 


 

Zeven dagen in Rome

 

Een reisverslag

 

 

 

 

Copyright © Paul Lamandassa 2007-2023 | Powered by CMSimple| Template: ge-webdesign.de| Login