Cicero

Ver weg van het stadsgewoel

Thomas Hardy – Ver weg van het stadsgewoel

“De titel is ironisch: alle hoofdpersonages zijn mensen vol gevoel die het plattelandsleven niet als rustig of kalm ervaren. De roman draait om een onafhankelijke vrouw, Batsheba Everdene, die zo moedig is conventies te negeren en zelfstandig een boerderij te beheren. Ze heeft drie aanbidders wier levens onvermijdelijk met elkaar verstrengeld raken.
Ver weg van het stadsgewoel is een poëtische roman. Hardy begon als dichter en schreef daarna pas romans. Later keerde hij terug naar de poëzie. Juist in zijn romanfase schreef hij prachtige regels; gedeelten uit dit boek zijn ooit geschreven als blanke verzen. Het resultaat is verbluffend.” (uitgeverstekst) 

Het taalgebruik van Hardy is zowel direct als suggestief:

“Hij had zich fraai aangepast aangekleed – het midden houdend tussen verzorgd netjes en achteloos chic -, iets tussen een mooie marktdag en een verregende zondag.” (p.31)

“’Wat een chaos hier!’ zeo Bathsheba geërgerd toen de jongen weg was. ‘Ga weg, Maryann, of ga door met je geschrob of doe iets! Je had al lang getrouwd moeten zijn in plaats van me hier voor de voeten te lopen!’” (p.81) 

Pieter Steinz in zijn recensie voor NRC:

Hoe een mooie vrouw kan kiezen uit twee goede mannen, en hoe ze feilloos kiest voor een derde, die haar bijna te gronde richt. Dat is de kortste samenvatting van Thomas Hardy’s roman Far from the Madding Crowd.

Anders dan zijn late romans voorzag Hardy Ver weg van het stadsgewoel van een happy ending, geheel volgens het stramien waarin tegenwoordig romantic comedies worden gemaakt: ‘Tussen hen bestond die solide genegenheid die ontstaat (als het überhaupt gebeurt) wanneer twee mensen die door het toeval bij elkaar worden gebracht eerst de ruwere kanten van elkaars karakter leren kennen en pas veel later de fijnere, en dat het liefdesavontuur zich ontwikkelt in de voegen van de harde alledaagse werkelijkheid’.

Ver weg van het stadsgewoel heeft, mede dankzij het gelukkige einde, niet de inktzwarte en meeslepende tragiek van Tess of the D’Urbervilles en Jude the Obscure. Maar het boek geldt terecht als een van de grote liefdesverhalen uit de Victoriaanse tijd.

(http://www.nrc.nl/handelsblad/2016/02/05/en-tussen-de-parels-de-personages-1584962)