Cicero - 2019-01-19

2019-01-19_Loosdrecht

Loosdrecht 19-01-2019

11,5 km

Het is weer even winter. Het vriest, en de rijp ligt op de velden. De zon komt nog maar nauwelijks boven de horizon als we op weg gaan, en de heldere lucht zet het landschap in een ijsblauw winterlicht. Het is alsof we door een rustiek sprookjesland lopen (foto 1-3). Ons eerste reisdoel is het dorp Kortenhoef, waar we op foto 4 bij de kerk aankomen.

Daar ruilen we de asfaltpaden in voor onverharde wegen door de rietlanden. Alhoewel… de vorst heeft ervoor gezorgd dat de ondergrond hier behoorlijk hard is, waardoor je zelfs behoorlijk je tenen kunt stoten aan een van de talloze bevroren molshopen. Het landschap is heerlijk gevarieerd (foto 5-6). Als we deze wetlands verlaten, en afbuigen in de richting van ’s-Graveland, lopen we eerst even binnen bij het plaatselijke tuincentrum voor een kop koffie. Ik meld dit omdat we de afgelopen tijd telkens onze neus gestoten hebben aan horeca die in winterslaap verkeert, dan wel om andere redenen weigert om haar deuren voor ons te openen. Deze eerste koffie in weken smaakt verrukkelijk, en bovendien warmen we even lekker op.

Maar we moeten verder. Eerst door graslanden in de richting van het al genoemde ’s-Graveland (foto 7), om halverwege weer af te buigen, nu in de richting van Hilversum. Het landschap wordt iets ruiger, maar blijft even waterig (foto 8-9). Ook Hilversum zullen we niet bereiken, want de plassen rond Loosdrecht lokken alweer. We lopen langs de Vuntus (foto 10), waar we zelfs een stilleven van paddenstoelen en sneeuwbloemen passeren (foto 11): het lijkt zo wel een Kerstwandeling! En daarna kuieren we terug naar ons uitgangspunt, langs de plas Wijde Blik (foto 12).

Ik kan vandaag geen routekaart presenteren, omdat mijn telefoon sinds gisteravond is ‘ondergedoken’ (met alle daarvoor noodzakelijke programmatuur). Daar mist u niet veel aan, want op papier is dit een doodsaaie driehoek van rechte lijnen op de kaart. Hoe anders is ons gevoel als we door het prachtige en afwisselende landschap stappen!

Bekijk de foto's

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.