Cicero - 2019-12-14

2019-12-14_Groenekan

Groenekan 14-12-2019

14,5 km

“Zie je een ijsbeer in de straat / weet je zeker dat de winter voor de deur staat.”

Aldus spreekt de radio-weerman voordat ik de deur uitga. Buiten zie ik geen ijsbeer; wel voel ik een harde wind, en de eerste druppels van een regenbui. Het belooft nog geen winter, maar wel een onstuimige dag te worden.

We lopen vandaag het Beukenburgerpad door het ‘buitengebied’ van Groenekan en de Bilt, onder de rook van Utrecht. Wederom een klompenpad. Misschien niet zo slim in deze (natte) tijd van het jaar, maar zo staat het nu eenmaal geprogrammeerd en zo doen we het dus ook! De groep is bijna voltallig, want kinderachtig zijn we niet.

Bij de start zijn de omstandigheden nog somber en nat, en is de groep verdeeld: de ene helft hult zich in regenkleding, de andere houdt zich stoer. We gaan op pad, en lopen al gauw in een klein maar mooi parkbos. De vorige keer zag ik hier een grote bonte specht, maar had ik wegens (toen ook al) weersomstandigheden mijn ‘vogelcamera’ niet mee. Nu heb ik – ondanks de weersverwachting - de juiste camera meegenomen. En uiteraard krijgen we nu geen specht te zien. Af en toe breekt wel heel even de zon door, en zet de bosrand in onwezenlijke kleuren (foto 1-2), zoals ook (veel verderop, foto 3) de pimpelmees overkomt.

De voormalige zandafgraving aan het Hogezandsepad, gelegen tussen de Bilt en Utrecht, is bezig te worden omgezet in een waterig natuurgebied. Dat moet onder andere de komst van roerdomp en ‘steltlopers’ opleveren in en rond deze plas. Alhoewel de zaak nog in de beginfase lijkt te zijn (foto 4-6) ontdekken we in de verte op het water – onder het wakend oog van de meeuwen - toch al veel kieviten op een soort zandplaat!

We lopen verder, om Fort Voordorp heen op zoek naar de rustplek die daar ergens gesitueerd moet zijn in een sfeervolle stacaravan. Die vinden we uiteindelijk, alsmede de bijbehorende koffie. Geen foto’s daarvan. Volgens mij heb ik die op vorige tochten al vastgelegd. Nu concentreer ik mij op de plaatselijke fauna. Ook niet echt spectaculair, maar leuk genoeg (vind ik): de koolmees, huismus en merel (foto 7-9). Zij geven mijn dag kleur in een grijze omgeving!

We lopen terug naar ons uitgangspunt, heel tevreden over onze tocht, en over het feit dat we het zo goed als droog gehouden hebben, vandaag. We hebben het al eens slechter getroffen!

Bekijk de kaart

Bekijk de foto's

« prev| top| next »

Wandelblogs

Iedere zaterdag (bijna) wandel ik in de omgeving van Utrecht. Door weer en wind, bij nacht en ontij (bij wijze van spreken). Dat komt niet doordat ik zo ondernemend ben, maar door het feit dat ik me in de zomer van 2012 heb aangesloten bij een wandelgroep. Heerlijk! Ik hoef niet alles zelf te plannen of te organiseren, maar vooral te zorgen dat ik op zaterdag bijtijds opsta en mij op het afgesproken uur bij de startlocatie meld. Die startplaats wisselt wekelijks, en daarmee uiteraard ook het wandeltraject.

Na verloop van tijd ben ik onderweg wat foto’s gaan maken, die ik achteraf – tezamen met een kort begeleidend commentaar - deel met mijn fellow-travellers. Sinds begin 2014 doe ik dit online, in de vorm van een soort weblog: mijn wandelblog. Omdat het voor mij elke keer weer een verrassing is waar ik zal lopen, moet ik ook mijn foto-onderwerpen ter plaatse (en in het voorbijgaan) als zodanig herkennen. Dat heeft wel iets van een wekelijkse ‘blind date’.

Het merendeel van mijn 'dates' bestaat uit “Utrechtse landschappen”, hoewel we ons af en toe ook buiten de regio wagen. Dat levert dan "Uitheemse landschappen" op, of - meer specifiek - "Kustlandschappen".

Op een gegeven moment ben ik van wandelgroep geswitcht. Vier jaar lang maakte ik deel uit van de wandelgroep LOOP, waarin ik met veel plezier gewandeld heb. Toen die groep dreigde te worden opgeheven heb ik met een aantal mede-lopers een soort 'doorstart' gemaakt. Sinds die tijd loop ik dus met de "Doorlopers".

Nu, na inmiddels meer dan 10 jaar wandelen, loop ik nog steeds met evenveel plezier. Alleen merk ik dat we - uiteraard - vaker dezelfde routes lopen. En dat mijn teksten en beelden bijgevolg in herhaling gaan vervallen. Dat is voor mij voldoende reden om niet alles wat ik loop nog in mijn 'wandelblog' te melden...

Sorry daarvoor.